Wieś nad potokiem o tej samej nazwie, założona na prawie niemieckim, a w 1512 r. przeniesiona na prawo wołoskie. Do II wojny miejscowość zamieszkiwana przez Łemków.

We wsi działał młyn wodny i karczma, była też drewniana cerkiew filialna pw. Dymitra Męczennika z 1818 r.

Okres wojny wieś przetrwała bez większych strat. W 1946 r. mieszkańcy wyjechali na Ukrainę. Opuszczone domy oraz drewnianą cerkiew rozebrali ludzie z okolicznych wsi, głównie z Głębokiego.

Do dziś zachował się jedynie kamienny mur i podmurówka oraz resztki dzwonnicy.

Na starym cmentarzu przetrwało 13 kamiennych nagrobków, najstarszy z 1889 r. Powyżej cmentarza cerkiewnego na granicy lasu znajduje się cmentarz choleryczny, a na nim żeliwny krzyż na cokole z piaskowca także z datą 1889 r.

Wieś została ponownie zasiedlona w czerwcu 1969 r. przez repatriantów z Zaolzia. Oprócz nowych zagród w wiosce uwagę zwraca również Dom Modlitwy Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej.